Urodził się 1 października 1934 roku w Warszawie, choć nigdy w tym mieście nie mieszkał na stałe. Matka, Leontyna z Haciskich, była nauczycielką, a ojciec, Stanisław, urzędnikiem samorządowym. W lipcu 1945 roku wraz z rodzicami wyjechał na Ziemie Odzyskane, do Szczecinka. Tam kontynuuje naukę w szkole podstawowej (od szóstej klasy) i średniej.
W 1953 roku zdaje egzamin wstępny na Wydział Operatorski Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej (PWSF, sławnej łódzkiej „filmówki”). W czasie studiów miał okazję zetknąć się i poznać bliżej wielu ludzi, sławnych ludzi filmu: Romana Polańskiego, Stanisława Bareję, Stanisława Chęcińskiego, Henryka Klubę, Marka Nowickiego, Janusza Majewskiego i wielu innych. W 1959 roku Jan Kurek uzyskuje absolutorium na Wydziale Operatorskim.
Częściowo z powodów romantycznych wybiera pracę w Poznaniu. Przez pięć lat, do 1964 roku pracuje jako operator filmowy w poznańskim ośrodku telewizyjnym. Niestety długotrwała choroba uniemożliwia mu kontynuowanie pracy reporterskiej. Od roku 1965 pracuje w Ośrodku Walki z Gruźlicą, prowadzi tam pracownie fotochemiczną w oddziale radiologicznym.
W 1966 roku wraca do pracy w poznańskiej telewizji gdzie przechodzi wszystkie szczeble kariery realizatorskiej od operatora kamery telewizyjnej, na reżyserze telewizyjnym I kategorii kończąc.
Dwa z realizowanych przez Jana Kurka widowiska teatralne z 1979 roku, "Trismus" w reżyserii Ryszarda Bugajskiego i "Armię Poznań" w reżyserii Henryka Kluby przyjęto jako pracę dyplomową i w 1980 roku otrzymuje dyplom magistra sztuki.
Jest realizatorem wielu form filmowych i telewizyjnych, zarówno audycji dla przedszkolaków jak i widowisk fabularnych. Mając uprawnienia zawodowe realizatora światła I kategorii w wielu programach telewizyjnych Kurek zajmował się też oświetleniem wielu dużych widowisk teatralnych, rozrywkowych i baletowych.
W telewizji pracuje do 1993 roku, kiedy to odchodzi na rentę po zawale serca.
W latach 1971 - 1987 Jan Kurek była członkiem PZPR. Od 1989 roku pracuje na rzecz OKP. W tym czasie zajmuje się też pracą redakcyjną w Redakcji Reportażu Telewizji Poznańskiej (zajmuje tam stanowisko starszego publicysty). Po przejściu na emeryturę nadal współpracuje z telewizją realizując reportaże i filmy (min. o katedrze gnieźnieńskiej, zagłębiu konińskim, zakładach Cegielskiego, Marcinie Rożku czy Adamie Swachu).
Obecnie przeżywa wielką fascynację Internetem. Jest przekonany, że jesteśmy świadkami narodzin zupełnie nowej dziedziny sztuki. Mam nadzieję, że zdąży jeszcze przyłożyć maleńką cegiełkę do jej powstania.
Żona plastyczka. Ma dwoje dzieci - syna, Marcina, urodzonego w 1963 roku i córkę, Annę, rocznik 1968. Syn jest inżynierem elektrykiem, pracuje jako realizator dźwięku w poznańskim ośrodku telewizyjnym.
Jego pasji fotograficznej zawdzięczamy powstanie wielkiej plenerowej wystawy towarzyszącej XVIII Dniom Łazarza. Wystawa „Mój Łazarz. 1967” - fotografie Jana Kurka zapoczątkowała współpracę artysty z Klubem Krąg. Po wystawie przyszła pora na kolejne wspólne przedsięwzięcia. Wiosną 2008 roku powstaje strona internetowa (www.trzyoblicza.klubkrag.pl) a jesienią tego samego roku mini serial dokumentalny „Trzy oblicza Łazarza” (premiera telewizyjna, listopad 2008 - Telewizja WTK). Aktualnie Jan Kurek jest instruktorem Sekcji Dokumentacji Elektronicznej przy Klubie Osiedlowym Krąg.